Aprikosen-Streuselkuchen, Duitse abrikozen kruimeltaart
Aprikosen-Streuselkuchen is een typisch zomers gebak dat we bij voorkeur maken met verse abrikozen. De abrikoos is bij uitstek een vrucht om in een taart te verwerken, door het verhitten in combinatie met het zoete deeg veranderen zij van een soms toch wat droge en melige vrucht in smakelijke fruitige zomerzonnetjes. Deze taart wordt in plaats van in een taartvorm op een bakblik gebakken waarna u er vierkante stukken van snijdt. Duitsland heeft een rijke taartentraditie en zo als alles uit de Duitse keuken is het niet alleen smaakvol maar ook veel, dit recept is goed voor vierentwintig stukken, bakt u mee?
Het lekkerst met verse abrikozen
Natuurlijk kunnen we deze taart ook wel eens in een ander jaargetijde maken met abrikozen uit blik maar wij geven de voorkeur aan de verse abrikozen. Niet alleen voor de smaak maar ook voor het echte zomergevoel, door fruit van het seizoen te gebruiken beleven we de zomer veel intenser en volgen we ook meer de natuurlijke loop der dingen van het leven hier op aarde.
Voordat we wat al te filosofisch gaan worden eerst nog even wat praktische aanwijzingen voor het bakken van de taart, gebruik een bakblik van ongeveer 30 x 40 cm met een diepte van 3½ centimeter. We gebruiken in dit recept ook een goede abrikozen confiture, de suiker uit deze confiture werkt in op de verse abrikozen waardoor deze malser en smakelijker worden.
Aprikosen-Streuselkuchen, recept voor Duitse abrikozen kruimeltaart
.
Ingrediënten voor het deeg:
- 600 gram gezeefde bloem
- 325 gram roomboter
- 275 gram suiker
- 100 gram fijn gehakte amandelen
- 1 zakje vanillesuiker
- snufje zout
- 1 ei
Ingrediënten voor de vulling:
- 250 gram goede abrikozen confiture
- 1,2 tot 1,5 kilogram verse rijpe abrikozen
- poedersuiker om te bestuiven
Bereiding van de taart:
- Verhit de oven voor op 200°Celsius en vet het bakblik vast in met boter en bestuif dit met wat bloem
- zeef de bloem en maal de amandelen goed fijn in een blender,
- maak met een mes vlokken van de boter boven een ruime beslagkom,
- voeg de gezeefde bloem, de suiker, de fijngemalen amandelen, de vanillesuiker, het zout en het ei toe,
- mix alles door elkaar met deeghaken in de keukenmachine of met de mixer op de laagste stand,
- het resultaat moet zanderig en korrelig van structuur zijn,
- verdeel ongeveer drie kwart van dit kruimeldeeg over het bakblik en druk het aan op de bodem van het blik,
- druk het ook ongeveer 2 centimeter hoog tegen de rand aan,
- verdeel de abrikozen confiture over de deegbodem,
- was de abrikozen, halveer ze, verwijder de pit en verdeel ze over de confiturelaag,
- strooi de rest van het kruimeldeeg over de abrikozen waarbij u het deeg tussen de vingers door wrijft,
- bak de taart vervolgens in 50 minuten af op 180°Celsius en laat deze daarna afkoelen.
Voor het serveren bestrooit u de taart met poedersuiker, snijd vierkante stukken en doe er een toef slagroom bij.
Abrikozen, vruchten uit het Ottomaanse rijk
Abrikozen horen natuurlijk bij het zonnige zuiden maar dat neemt niet weg dat er ook rassen bestaan die in ons klimaat goed gedijen. Of het daarbij tot vruchtzetting komt is niet altijd zeker, abrikozen bloeien al in maart waardoor de kans op bevriezing van de bloemknoppen of de vruchtbeginsels vrij groot is en wanneer het regenachtig weer is tijdens de bloei zijn er geen insecten actief die voor de bestuiving zorgen. Om deze redenen draagt een abrikozenboom bij ons lang niet altijd vruchten.
Kenmerkende Nederlandse rassen zijn De Bredase en Tros Oranje, beide zijn van een zeer oud ras, de Bredase groeit niet snel, de Tros Oranje daarentegen groeit soms wat te vlot waardoor er kans is op takbreuk. Beide variëteiten zijn goed winterhard, de vruchten zijn vooral geschikt om te verwerken in een taart, voor het maken van jam of voor het inmaken in weckpotten.
Traditioneel gezien is de abrikoos een vrucht uit het Ottomaanse rijk, in de 16e en 17e eeuw plantten de Ottomanen veel grote boomgaarden aan in Hongarije. Tegenwoordig komen de abrikozen uit Italië en Spanje en voor een deel ook uit Oostenrijk en Zwitserland. Turkije heeft het grootste aandeel in de wereldproductie van gedroogde abrikozen en abrikozenpitten, als men de harde schil van de abrikozenpit openbreekt vindt men in de kern een nootachtige vrucht die wel wat weg heeft van een amandel. De zongedroogde versie wordt gebruikt in de bakkerij industrie en bevat geen gevaarlijke stoffen, de luchtgedroogde variant heeft een omstreden alternatieve medische toepassing tegen kanker, ze zijn gevaarlijk door het hoge cyanide gehalte.
Lees verder