Heerlijke vruchtgroenten
In Nederland kennen we verschillende vruchtgroenten. De vier vruchtgroenten die het bekendste en meest gebruikt zijn, zijn de aubergine, komkommer, paprika en de tomaat. Vruchtengroenten worden zo genoemd omdat deze vruchten groeien aan houtachtige gewassen.
Vruchtgroenten
Aubergine
De vruchtgroente aubergine komt oorspronkelijk uit India en verscheen rond de middeleeuwen in Nederland. Wij kennen vooral de grote, paarse aubergine. Maar er zijn ook allerlei andere kleuren. In veel landen worden de aubergine 'eierplant' genoemd, vanwege de oorspronkelijk vorm van vooral de witte aubergine die in Zuid-Europa favoriet is.
Het witte vruchtvlees van de aubergine heeft een neutrale smaak. In elk land wordt de vrucht daarom geserveerd in streekgebonden vorm; in Griekenland bijvoorbeeld gevuld met veel feta en gesmolten kaas, in andere landen gevuld met uien, tomaten of gehakt.
Hoewel aubergines wellicht prachtig glanzend het aantrekkelijkst lijken, zijn ze het lekkerst als ze een matte glans hebben. De aubergines zijn het hele jaar door verkrijgbaar.
Inhoud per 100 gram:
- Kcal: 16
- Vitamine C: 4 mg
- IJzer: 0,5 mg
- Vezel: 2,5 gram
Komkommer
Deze lange, smalle vruchtgroente is de populairste saladegroente van ons land. Hij wordt al meer dan 4000 jaar gekweekt en was al bekend bij de Egyptenaren, Grieken en Romeinen. Tegenwoordig wordt de komkommer overal in de wereld gekweekt, maar de komkommer houdt van de zon. De smaak van Italiaanse en Griekse komkommers is dan ook anders dan die uit een Nederlandse kas. Maar zelfs de stevigste komkommer wordt slap en futloos als je hem in de koelkast bewaard, wat helaas nog al eens gebeurd.
Ze zijn het hele jaar verkrijgbaar, maar we beschouwen het toch vooral als verfrissende zomergroente. Het zijn echt gezonde dorstlessers, boordevol water, vitamine C en foliumzuur. Tegenwoordig zijn er ook witte en grote gele komkommers en groene mini-komkommers verkrijgbaar.
Inhoud per 100 gram:
- Kcal: 8
- Vitamine C: 0 mg
- IJzer: 0,2 mg
- Kalium: 124 mg
Paprika
De paprika is een vruchtgroente die nauw verwant is aan de Spaanse peper. De Maya's en Azteken in Zuid- en Midden-Amerika gebruikten de paprika al lange tijd en de Spaanse veroveraars brachten de het in de 16e eeuw naar Europa.
Alle soorten paprika veranderen tijdens het rijpingsproces van kleur. In Nederland kennen we vooral de groene, onrijpe paprika met zijn pittige smaak en de rijpe rode en gele paprika die zoeter smaken. De langwerpige witte en lila paprika's, de rode mini-paprika en de bruine paprika zijn hier minder bekend.
In de vrucht van de paprika zit een niervormige, witte kern waaraan de zaden zitten. De bes heeft een stevige vruchtwand en een leerachtige schil. Deze vruchtwand is kwetsbaar; kleine beschadigingen worden al snel rottende plekken.
Inhoud per 100 gram:
- Kcal: Groen rauw en gekookt 16, Rood rauw 28
- Vitamine C: Groen rauw 70 mg, Groen gekookt 30 mg; Rood rauw 155 mg, Rood gekookt 80 mg
- IJzer: Rood rauw 0,4 mg, Groen rauw en gekookt, Rood gekookt 0,5 mg
Tomaat
Pas in de 18e eeuw werd de tomaat voor het eerst als voedsel gebruikt. Daarvoor was het vooral een sierplant. En dat terwijl het zo'n veelzijdig product is, dat rauw wordt gegeten, geperst tot sap, ingeblikt als puree, gekookt, geweld of gebruikt als garnering. Er zijn vele soorten verkrijgbaar, zoals de gewone rode tomaat, de vleestomaat en de cherrytomaat. Ook zijn er tegenwoordig gele en oranje tomaten. Het vruchtvlees van de tomaat bestaat in alle gevallen uit een geleiachtige massa met pitjes.
De tomaat wordt ook door de wetenschap tegenwoordig met belangstelling bekeken omdat het buitengewoon veel verschillende goede bestanddelen in de juiste hoeveelheden bevat. De tomaat staat ook bekend als afrodisiac en wordt daarom ook 'liefdesappel' genoemd.
Inhoud per 100 gram:
- Kcal: 11, gekookt 20, gestoofd 57
- Vitamine C: 15 mg, gekookt 12 mg, gestoofd 11 mg
- IJzer: 0,3 mg, gekookt en gestoofd 0,2 mg
- Vezel: 1,3 gram, gekookt en gestoofd 1,4 gram