Lamsoor, ook wel zeespinazie genoemd

Lamsoren lijkt wel wat op spinazie, maar is veel zouter van smaak. Het wordt dan ook wel eens zeespinazie genoemd. Wanneer in een gerecht zeekraal wordt geadviseerd en dit niet voor handen is, kan je dit het beste vervangen door lamsoren. De plant wordt voor het eerst beschreven in Griekenland door Theophrastus van Eresus (371-287vC), een leerling van Aristoteles. Hij bedacht de naam Aster tripolium. Wat is lamsoor oftewel Aster tripolium nu eigenlijk?

Zeeaster of lamsoor

Wat in de volksmond lamsoren wordt genoemd is eigenlijk een zeeaster, de Aster tripolium. Deze zeeaster lijkt qua uiterlijk erg op het strandkruid lamsoor, maar in tegenstelling tot de bladeren van de zeester zijn de bladeren van de lamsoor niet eetbaar (niet echt smaakvol en slecht te verteren). Lamsoor is dus eigenlijk een verwarrende naam, aangezien in dezelfde delta’s waar de aster tripolium groeit ook de plant met de naam lamsoor te vinden is.

De zeeaster is een tweejarige plant die groeit op de vloedlijn aan de Nederlandse kust, vooral aan de Waddenzee en aan de Oosterschelde en Westerschelde komt de plant veel voor. De plant in de Westerschelde bevat tegenwoordig veel zware metalen en kan daarom beter niet meer geconsumeerd worden. Tegenwoordig wordt deze plant gekweekt in zogenaamde tunnelserres, waarbij tijdens het groeiproces zeezout wordt toegevoegd. In het wild komt de zeeaster voor in Nederland (in de al eerder genoemde gebieden), in Frankrijk (hier komt de meeste lamsoor vandaan), in Engeland, Denemarken, Duitsland, Zuid-Zweden, Italië, de kust van het vroegere Joegoslavië en nog deels in Griekenland, verder in kleinere hoeveelheden in delen van Azië en Mexico. Het is dus wereldwijd geen veel voorkomende plant. Lamsoor is een groente, geen zeewier zoals nogal eens onjuist wordt vermeld.

Lamsoor verwerken

Wanneer je lamsoor wilt klaarmaken, verwerk je dit op dezelfde manier als spinazie (kort koken of kort roerbakken). Het enige verschil is, dat je aan lamsoor geen zout toevoegt. Lamsoor is van zichzelf al zout genoeg. Lamsoren zijn lekker in combinatie met vis en schaaldieren, maar ook door de pasta is lamsoor erg lekker. Lamsoor laat zich prima combineren met ui, knoflook en courgette. Ook zeekraal wordt vaak gecombineerd met lamsoor.

Lamsoor en gezondheid

Lamsoor wordt gebruikt in een aantal Zweedse en Engelse huidproducten, vanwege zijn uitstekende vochtregulerende werking. Gebruik van deze producten zou de huid gezond en elastisch houden. Voorbeelden hiervan zijn SeaAster Soap (Zweden), Sea Starwort Oil (Engeland), Aubrey Organics Calming Skin Therapy Cleanser (Engeland), Apivita Sun Getinte Gezichtscrème (Nederland). In de middeleeuwen werd deze plant al gebruikt ter bestrijding van huidaandoeningen.

De plant is gevoelig voor verontreinigingen. De aster tripolium is een zogenaamd helofytenfilter. Dit wil zeggen dat de plant het water reinigt en de schadelijke stoffen in zichzelf opslaat. Dit is de reden dat de plant beter niet geplukt kan worden aan de Westerschelde. Daar zitten de planten vol met lood en cadmium.

Per 100 gram lamsoor krijg je 21 kilocalorieën binnen (per 100 gram: 150 mg Calcium, 3,3 mg ijzer, 2,9 gram eiwit, 2,4 gram koolhydraten en 1 gram Natrium).

Door Nicoholas Culpeper werd beweerd dan het drinken van het kookvocht samen met een paar lepeltjes honing een goed effect heeft op de longen. Nicholas Culpeper was een Engelse botanicus, arts en astroloog die leefde vanaf 18-10-1616 tot 10-01-1654. Hij stierf (hoe ironisch) aan tuberculose.