Kruiden en specerijen: Tijm

Tijm is een kruid dat vooral veel gebruikt wordt in de keukens rond de Mediterrane Zee. Tegenwoordig is het ook in Nederland veel verkrijgbaar.

De plant

Tijm of Thymus vulgaris maakt deel uit van de muntfamilie of Lamiaceae. De plant is waarschijnlijk oorspronkelijk afkomstig uit Zuid-Europa. Tegenwoordig wordt de plant vooral gecultiveerd in Zuid-en Oost-Europa en Noord-Afrika, maar ook in de Verenigde Staten. Er zijn veel verschillende variëteiten van tijm, maar alleen Thymus zygis (Spaanse tijm) is een goed substituut voor Thymus vulgaris. Voor veel kruiden geldt dat de smaak afneemt door het kruid te drogen. Voor tijm geldt echter het tegengestelde, evenals voor oregano en rozemarijn, bij deze kruiden verbetert de smaak door het drogen.

Tijm en folklore

In de Oudheid werd tijm gezien als een symbool voor kracht. Romeinse soldaten plachten te baden in water dat met tijm was geparfumeerd, om zo kracht en moed te verkrijgen. In de Middeleeuwen borduurden vrouwen tijmbladeren op de kleding van ridders, als teken van moed.

Tijm in de keuken

Tijm wordt vooral in Zuid-Europa veel gebruikt. Het is een onmisbaar onderdeel van het Franse 'bouquet garni', de gebundelde mix van kruiden die toegevoegd worden aan soepen en sauzen en vlak voor het serveren worden verwijderd. Ook is het onderdeel van 'herbes de Provence', het kruidenmengsel uit de Provence. In de Levant maakt tijm deel uit van 'zatar', een mix van kruiden en sesamzaad, die samen met olijfolie wordt gebruikt als dip. In Egypte is er 'dukka', wat wel enigszins op 'zatar' lijkt. Ook in Centraal Europa wordt tijm regelmatig gebruikt, als smaakmaker voor soepen, vlees en vis. De Creoolse keuken in New Orleans maakt ook veelvuldig gebruik van tijm, vooral bij een techniek die 'blackening' heet.