De geschiedenis van chocolade
Iedereen weet wat chocolade is. Wat de meeste mensen niet weten, is waar deze lekkernij vandaan komt. Er zit namelijk een heel verhaal achter de geschiedenis van chocolade. We gaan terug naar het jaar waarin koning Quetzalcoatl heerste over Mexico.
De legende van de Azteken
Rond het jaar 900 heerste koning Quetzalcoatl over het land dat we tegenwoordig Mexico noemen. Wie deze koning precies was en wat hem zo legendarisch maakte weet niemand meer. Een ding is zeker; er kwam een moment dat koning Quetzalcoatl moest vluchten. De reden waarom is niet bekend. Een legende vertelde dat de koning eeuwen later zou wederkeren om zijn troon op te eisen.
Azteekse astrologen voorspelden dat in 1519 een man met een wit gezicht en lange baard zou komen die zijn volk zou bevrijden. Deze man zou niemand minder zijn dan de reincarnatie van koning Quetzalcoatl! Je zou natuurlijk kunnen denken: iedere witte man met baard zou dat kunnen zijn. Maar, in die tijd hadden de Azteken nog nooit blanke mensen gezien!
Van het jaar 900 tot 1519 is de legende altijd blijven bestaan en nooit vergeten. In 1519 arriveerde inderdaad een witte man met lange baard in Mexico. Iedereen dacht dat het de wedergekeerde koning Quetzalcoatl was. In werkelijkheid was het de eerste blanke man die Mexico ontdekte; de Spaanse ontdekkingsreiziger Hernan Cortes. Hij leek precies op de koning die de astrologen voorspeld hadden.
Op dat moment heerste koning Montezuma II en ook hij zag in dat de voorspelling uitgekomen was. Cortes werd overladen met geschenken uit dank voor zijn terugkeer. Cortes nam de geschenken natuurlijk graag in ontvangst, maar hij had echter de bedoeling om de Azteken te bekeren tot het christelijk geloof. Natuurlijk begon het de Azteken te dagen dat Cortes niet de echte koning Quetzalcoatl was. Omdat Cortes wist dat ze er vroeg of laat achter zouden komen wie hij werkelijk was, besloot hij de Azteekse bevolking voor te zijn en arresteerde hij koning Montezuma. Daarnaast veroverde hij een groot deel van zijn koninkrijk en velerlei kostbaarheden.
Een kostbaar lekkernij
Wanneer we spreken over kostbaarheden, denken we al snel aan goud en juwelen. Maar wat kostbaar was voor de Azteken was de cacaoboon. In die tijd golden cacaobonen daar als wettig betaalmiddel. Cacaobonen, ofwel chocolade, werd in die tijd niet als delicatesse gezien zoals wij dat tegenwoordig doen.
De lekkere kop hete chocolademelk zoals wij hem kennen, bestond nog niet. De chocolade van de Azteken was een raar mengsel van een paar scheppen cacao, boter, wijn, chilipepers en vanille. De Spanjaarden lustten dit absoluut niet! Het duurde niet lang voordat de Spanjaarden een bereidingswijze van chocolade vonden, die hen wel beviel. Cacao smaakte wel goed, wanneer je er suiker aan toevoegde.
Cortes en zijn medereizigers wilden het geheim van hun cacaorecept voor zich houden. Wanneer ze terug zouden keren in Europa, zouden zij namelijk de eersten zijn die de chocola op de markt zouden brengen en dat bracht geld in het laatje. Gelukkig werd er langzamerhand steeds meer gehandeld in chocolade en werden de cacaobonen in veel meer landen verbouwd. Hierdoor daalde de prijs van de cacaobonen flink. Dat is maar goed ook; anders zouden we tegenwoordig niet in staat zijn deze delicatesse te kopen. In de 16e eeuw was chocolade namelijk alleen te betalen voor heel rijke mensen!