De gezonde pinda en de lekkerste pindasaus

Pinda, aardnoot, apennoot , olienoot en grondnoot, zo ongeveer alle namen voor een bruin peultje dat de ontdekkingsreizigers 500 jaar geleden meenamen uit Zuid-Amerika. De verspreiding ging vrij snel, van Zuid-Amerika naar Afrika (de slavenhandel) om tenslotte Europa te bereiken rond de 17e eeuw. Nu is de pinda maar zeker de pindakaas en pindasaus niet meer weg te denken uit de keuken.

Inhoud

• De Spanjaarden en Portugezen ontdekken de pinda
• Pinda's zijn peulen
• Pinda's en onverzadigde vetten
• Arachideolie
• Pinda-allergie
• Pindakaas
• De lekkerste pindasaus

De Spanjaarden en Portugezen ontdekken de pinda

De Inca’s die de Spanjaarden en Portugezen tegenkwamen op hun ontdekkingstochten verbouwden de pindaplant al. Geen hoofdvoedsel voor de Zuid-Amerikanen maar wel een welkome aanvulling op het dagelijks dieet . Pinda’s zijn ook gevonden als grafgift. De ontdekkingsreizigers brachten de noot de hele wereld over, van Zuid-Amerika ging de pinda naar Azië en Afrika. Door de slavenhandel kwam de pinda terecht in Noord-Amerika, daarna met de zeelui op het Europese vasteland.

Pinda's zijn peulen

Pinda’s zijn peulvruchten, ze groeien onder de grond, vandaar de naam aardnoot of grondnoot. Ze worden vooral geteeld in tropische en subtropische gebieden. De planten zijn kleine groene struikjes met gele bloempjes. Na de bevruchting komt er een lange witte steel uit de bloem die zich in de grond boort. Na een paar dagen begint een vruchtje aan de steel te groeien, dat wordt de pinda. Het oogsten van de pinda’s gebeurt in veel arme landen nog met de hand, maar de mechanisatie rukt op.

Pinda's en onverzadigde vetten

Pinda’s bestaan voor 50% uit vet en voor 25% uit eiwit. Niet onmiddellijk de noot laten staan! Bij de pinda gaat het om (goede) onverzadigde vetten. Daarnaast zitten er voedingsvezels in, vitamine E, vitamines B en flink wat mineralen: magnesium, koper, fosfor, selenium, zink, foliumzuur en kalium. In plaats van een gezond volkorenbroodje kun je dus ook best zo af en toe een handje pinda’s nemen. De ongezouten noot dan.

Arachideolie

Vooral in de oosterse keuken populair, arachideolie of notenolie. De olie wordt gewonnen uit de pinda die voor bijna de helft uit olie bestaat. Het voordeel van arachideolie is, dat je het heel hoog kunt verhitten, ideaal voor roerbakken! Het bijzondere aan de olie is, dat het vrij lang houdbaar is en zelfs beter ‘op smaak komt’ na een tijd in de fles. Arachideolie zit in heel veel producten, ook bijvoorbeeld in massageolie.

Pinda-allergie

Met een pinda-allergie is het oppassen geblazen. In heel veel producten zitten sporen van pinda’s, in taart, soepen, chips, verschillende sausjes en kruidenmixen. Niet alleen in etenswaar zitten sporen, ook in bijvoorbeeld cosmetica. Veel voedsel komt tijdens de bereiding in contact met machines die verontreinigd zijn met arachideolie. Op alle voedingsetiketten moet staan of er sprake is van ‘besmetting’ maar het blijft uitkijken.

Pindakaas

Pindakaas is gezond. Geruststellende gedachte nietwaar? Al die gezonde mineralen in pinda´s, zitten ook in de pindakaas. Helaas geldt hier niet dat je dagelijks een halve pot tot je moet nemen, twee eetlepels schijnt een goede hoeveelheid te zijn.
Pindakaas is te combineren met allerlei andere broodversierders; banaan (was dat niet Elvis?), bruine suiker, kaas, jam, hagelslag… De allerbeste is deze, pindakaas met sambal (badjak) en bruine suiker. Let wel, de lekkerste combinaties met pindakaas, niet de gezondste.

De lekkerste pindasaus

Pindakaas is prima te gebruiken als basis voor pindasaus, altijd handig zo’n 10-minutenreceptje:

• 6 eetlepels pindakaas
• 2 theelepels zout
• 4 teentjes knoflook (of 4 theelepels knoflook uit een potje)
• scheutje azijn
• 1 eetlepel suiker
• ½ eetlepel sambal

Dat doe je samen in een grote steelpan, daarover giet je ongeveer 3 dl melk. Heel langzaam op laten warmen en zo nodig nog extra melk toevoegen. Een dag later is het nog beter!