De verschillen tussen een perzik, nectarine en abrikoos
Perziken, nectarines en abrikozen lijken op het eerste gezicht zeer veel op elkaar. Het zijn bijvoorbeeld fruitsoorten die aan de buitenkant ongeveer hetzelfde eruit zien, ze hebben namelijk ongeveer dezelfde vorm. Tevens hebben zij allemaal een pit. Hiernaast komen deze fruitsoorten oorspronkelijk allemaal uit dezelfde regio. Wat zijn de verschillen en overeenkomsten tussen deze verschillende fruitsoorten? Hoe kun je ze beter herkennen en waar komen de vruchten vandaan?
Verschillen tussen een perzik, nectarine en abrikoos
Perzik
Wetenschappelijke benaming
De perzik wordt ook wel 'prunus persica' genoemd. De Romeinen noemden de perzik ook wel de 'Perzische appel' omdat het product via Perzië werd vervoerd.
Formaat
Perziken hebben een diameter van ongeveer 7 centimeter.
De pit
De pit van een perzik bevat allerlei gaten en gleuven. Hierdoor voelt de structuur van de pit grover aan dan bijvoorbeeld de pit van een abrikoos.
De schil
Perziken zijn in het algemeen oranje-achtig. Deze vruchten hebben een schil die pluiziger is dan de schil van abrikozen en nectarines. Perziken voelen zacht aan.
Nectarine
Wetenschappelijke benaming
Nectarines worden ook wel 'prunus persica nucipersica' genoemd. Deze vrucht lijkt heel erg veel op de perzik, omdat het genoom van een perzik bijna hetzelfde is. De kleine verschillen zijn ontstaan vanwege een specifieke genmutatie in de schil.
Formaat
Nectarines zijn vaak even groot als perziken. Ze hebben eveneens een diameter van zo'n 7 centimeter.
De pit
De pit van een nectarine heeft dezelfde eigenschappen als de pit van een perzik. Deze heeft namelijk gleuven en heeft een grove structuur. Het enige verschil is dat de pit van een nectarine niet direct verbonden is aan het vruchtvlees.
De schil
Nectarines hebben een zeer gladde schil. Hierdoor glanzen zij in het zonlicht. De schil is rood en geel van kleur. Aan de schil zijn nectarines van de buitenkant te onderscheiden van perziken.
Geplukte abrikozen in een schaal. /
Bron: RitaE, PixabayAbrikoos
Wetenschappelijke benaming
De wetenschappelijke benaming voor de abrikoos is 'prunus armeniaca'.
Formaat
Abrikozen zijn kleiner dan perziken en nectarines. Ze kunnen een diameter van ongeveer 4 tot 5 centimeter bereiken.
De pit
De abrikoos heeft een pit die er vrij egaal uitziet. Deze pit voelt zachter aan dan de pit van een perzik of nectarine. Als een abrikoos rijp is kun je het vruchtvlees eenvoudig van de pit verwijderen.
De schil
Abrikozen hebben meestal een gele of oranje kleur.
Snoeien en oogsten
Bomen waaraan abrikozen groeien, bloeien al in maart, terwijl bomen met perziken en nectarines op z'n vroegst eind maart / begin april beginnen te bloeien. Nectarines worden ergens tussen mei en september geplukt, terwijl perziken gedurende een langere periode geplukt kunnen worden, namelijk tussen april en midden oktober. Abrikozen worden slechts vanaf half mei tot en met half augustus geplukt.
Snoeien
Na het plukken worden de plekken gesnoeid die al vruchten hebben gehad. Dit wordt gedaan omdat het jaar daarna meestal hier geen vrucht meer groeit. Het snoeien zorgt er echter voor dat er nieuwe boomscheuten kunnen ontstaan waar uiteindelijk wél vruchten aan kunnen groeien.
Schimmelinfecties na het snoeien
De fruitbomen die net zijn gesnoeid zijn erg vatbaar voor schimmelinfecties. Hiernaast kunnen de snoeiresten als infectiebron fungeren. Hierdoor is het sterk aangeraden om de plekken die pas gesnoeid zijn te bedekken met zogenaamde wondbalsem of entwas. Het kost namelijk tijd voordat de plekken weer hersteld zijn.
Overeenkomsten
Ondanks de diverse verschillen zijn er meerdere overeenkomsten. Abrikozenbomen, perzikbomen en nectarinebomen kunnen allemaal ongeveer 10 meter hoog worden. Omdat deze bomen vrij hoog kunnen worden zijn er vaak hulpmiddelen nodig om het fruit te kunnen plukken. De fruitsoorten hebben allemaal een vergelijkbare zoete smaak.
Oorsprong
De fruitsoorten komen oorspronkelijk uit het oosten, namelijk uit China. Ze behoren tot de 'steenvruchten'. Perziken, nectarines en abrikozen werden al voor de geboorte van Christus in Europa verkocht. De Romeinen die in deze tijd leefden verhandelden het voedsel. Zij vervoerden het fruit via Iran (Perzië) richting landen die zich rondom de Middellandse Zee bevinden. De producten hebben vanwege hun oorsprong een warme temperatuur nodig om te kunnen groeien. De genmutaties die ervoor zorgen dat een perzik een nectarine wordt gebeuren spontaan in de natuur, maar kunnen ook tijdens het kweken ontstaan. Hiernaast bestaan er tegenwoordig kwekerijen die speciaal gericht zijn op het kweken van nectarines. In totaal bestaan er maar liefst duizenden verschillende varianten perziken en nectarines. Wetenschappers vermoeden dat de eerste nectarine al zo'n 2.000 jaar geleden is ontstaan.
Giftige pitten
Alle drie bovenstaande vruchten bevatten een houten pit. Deze pitten bevatten een giftige stof, namelijk cyanide. De pit is niet eetbaar, het gif kan namelijk schildklierproblemen veroorzaken en er is zelfs kans op het oplopen van een cyanidevergiftiging.