Wijn uit Tahiti

De wijn uit Tahiti wordt in het hartje van de Zuidelijke Stille Oceaan geproduceerd, meer bepaald op de Tuamotu-archipel in Frans-Polynesië. Op die plaats in de wereld een kwaliteitswijn maken, dat was de uitdaging die Dominique Auroy in de jaren 90 aanging. Deze zakenman, die al ruim veertig jaar in Frans-Polynesië woont, wou wijn opnieuw uitvinden in de Stille Oceaan.

Wijngaard van Rangiroa

Aan de eerste wijngaard op Frans-Polynesische bodem zijn er lange jaren van onderzoek voorafgegaan. Een productie van dergelijke omvang was nooit eerder ondernomen in Polynesië, zelfs nog niet op een atol. De wijngaard bevindt zich op Rangiroa, een van de grootste atollen ter wereld, bijna zo groot als het eiland Tahiti. Het atol stond al bekend voor zijn wondermooie zeebodem en is nu ook wegens zijn wijn. De wijn wordt geproduceerd op een klein motu (eilandje) op enkele minuten varen van het dorp Avatoru. Aan het einde van de weg omzoomd door kokosbomen verschijnen plots rijen wijnranken. Hier bevindt zich het domein ‘Ampélidacées’, waar de wijnstokken op 100 m van de lagune en op minder dan 400 m van de oceaan groeien. De wijngaard van Rangiroa is het resultaat van een werk van lange adem, dat veel inspanning en geduld heeft gevraagd van de initiatiefnemers en hun team. Het technische team van het domein wordt geleid en gemotiveerd door Sébastien Thépenier. Als vinoloog zet hij sinds 2002 het werk van zijn voorgangers (Thierry Chaumais en Bruno Corneaux) op de wijngaard voort.

Controle van de groeicyclus

Van vitaal belang bij het telen van de wijnranken is een goede kennis van de grond. Ook water speelt een sleutelrol. Irrigatie is mogelijk dankzij putten die op het laagste punt van het perceel zijn gegraven tot de waterlaag, die nooit uitgeput geraakt en zich op geen al te grote diepte bevindt. Het voortdurend opvolgen van de waterhuishouding van de wijngaard is heel belangrijk voor de kwaliteit. Maar het allerbelangrijkste op dit ‘terra incognita’ blijft de controle over de groeicyclus: de zon en de grootte van de wijnstok bepalen immers de bloei, rijping en oogst, want het Polynesische klimaat kent geen koud seizoen.

Druiven

De eerste druivensoorten werden in 1992 geïmporteerd. Ze werden onderworpen aan acclimatisering- en selectietesten op de voornaamste archipels van Polynesië. Omdat de seizoenen onderling weinig verschillen, is het de grootte van de plant die een groeicyclus op gang brengt, zodat nieuwe ranken ontstaan die op hun beurt weer druiven voortbrengen.

Er zijn twee oogsten per jaar, een in de maand mei en een in de maand november, die de winterpluk en de zomerpluk worden genoemd.

Enkele belangrijke data

• 1992-1994: Op de vijf archipels worden wijnstokken geplant om de ideale ligging van de wijngaard te bepalen.
• 1997: Drie hectare wordt beplant op Rangiroa, na een hele reeks werkzaamheden.
• 1999- 2000: Eerste wijnoogst.
• 2003: Het domein produceert 400 flessen bij elke oogst (er wordt twee keer per jaar geoogst).
• 2005: Bouw van een nieuwe wijnopslagplaats.
• 2006: De productie stijgt van 10 tot 26 ton druiven.
• 2008: De witte, droge Vin de Tahiti 2006, gerijpt in eikenhouten vaten, behaalt de zilveren medaille op de 14e editie van de Vinalies Internationales in Parijs.
• 2009: De Blanc de Corail 2007 behaalt de zilveren medaille op de 15e editie van de Vinalies Internationales in Parijs.
• 2010: Het domein strekt zich uit over 8 hectare wijngaard met een productie van 40 000 flessen per jaar.